Web Analytics Made Easy - Statcounter

با وجود آنکه تکلیف ریاست ۱۱ فدراسیون در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ مشخص شد، اما همچنان تعدادی از فدراسیون‌ها با سرپرست اداره می‌شوند. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، وزارت ورزش و جوانان در روزهای پایانی سال 1401، اقدام به برگزاری انتخابات ریاست 11 فدراسیون کرد تا این فدراسیون‌ها از بلاتکلیفی مدیریتی خارج شوند و بتوانند به وضعیت خود در سال بسیار مهم برای ورزش ایران که همراه با بازی‌های آسیایی 2022 هانگژو است، سر و سامان دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شمشیربازی، دوچرخه‌سواری، قایقرانی، هندبال، هاکی، گلف، وزنه‌برداری، کاراته، جودو، ناشنوایان و ژیمناستیک، رشته‌هایی بودند که رؤسای آنها مشخص شدند. قرار بود فدراسیون ورزش کارگری نیز به این جمع اضافه شود، اما این اتفاق رخ نداد.

با وجود این مسئله، هنوز هم برخی فدراسیون‌ها با سرپرست اداره می‌شوند. مدت زمان حضور سرپرست‌های آنها از 6 ماه نیز گذشته یا به 6 ماه نزدیک است، اما هیچ کاری برای برگزاری انتخابات‌شان انجام نشده است.

سجادی: دوران سرپرستی در فدراسیون‌ها دوران بدی نیست!

* بدمینتون و بلاتکلیفی طولانی

بدمینتون یکی از رشته‌هایی است که شرایط خاصی را در یک سال گذشته به لحاظ مدیریتی تجربه کرده است. دوره ریاست چهار ساله محمدرضا پوریا روز 3 مرداد 1401 به پایان رسید و در شرایطی که او نمی‌توانست در انتخابات کمیته ملی المپیک حضور داشته باشد، در یک اقدام بی‌سابقه، مجمع فوق‌العاده در روز اول شهریور برگزار شد و اعضای مجمع به ادامه حضور پوریا به عنوان رئیس رأی مثبت دادند.

پوریا در انتخابات ریاست کمیته ملی المپیک شرکت کرد و روز 23 شهریور نیز به عنوان سرپرست فدراسیون از وزیر ورزش و جوانان حکم گرفت.

از آن زمان تاکنون بیش از 7 ماه می‌گذرد، اما خبری از برگزاری انتخابات نیست. به نظر می‌رسید به بدمینتون به عنوان یک رشته المپیکی توجه بیشتری از بابت برگزاری انتخابات شد، اما ظاهراً نه مسئولان وزارت ورزش و نه مسئولان فدراسیون، تمایل چندانی به این مسئله ندارند و باید منتظر تداوم دوران سرپرستی در این فدراسیون باشیم.

* ورزش همگانی، همچنان بدون رئیس

دومین فدراسیونی که مدت‌هاست با سرپرست اداره می‌شود، فدراسیون ورزش همگانی نام دارد. افشین ملایی رئیس فدراسیون اوایل شهریور و به دلیل اختلافی که با وزارت ورزش پیدا کرد، نتوانست در این پست باقی بماند و کنار رفت.

پس از این اتفاق، علی خلیلی به عنوان سرپرست مشغول به کار شد تا امور مربوط به فدراسیون و همچنین فراهم کردن شرایط برگزاری انتخابات را انجام دهد. از آن زمان تاکنون حدود 6 ماه گذشته، اما اقدامی در مسیر برگزاری انتخابات انجام نشده تا این فدراسیون بسیار مهم در حوزه ورزش همگانی نیز با سرپرست اداره شود.

* سرپرستی در فدراسیون جدیدالتأسیس آمادگی جسمانی

30 مرداد بود که وزارت ورزش و جوانان از تشکیل فدراسیون آمادگی جسمانی خبر داد. به دنبال این خبر، علی خلیلی مسئولیت سرپرستی را بر عهده گرفت، اما روز 7 آبان ماه و پس از رفتنش به فدراسیون ورزش‌های همگانی، جای خود را به احمد گواری داد.

از آن تاریخ تاکنون اقدام خاصی برای برگزاری انتخابات صورت نگرفته است. هر چند سرپرست فدراسیون با اشاره به اینکه فراخوان ثبت نام را انجام خواهند داد، در این باره گفته است: «اگر مشکلی ایجاد نشود سعی می‌کنیم انتخابات را نیمه اول تیرماه، برگزار کنیم».

* فدراسیون ورزش‌های بادبانی

فدراسیون ورزش‌های بادبانی از روز 26 آبان با سرپرستی خسرو ابراهیمی فعالیت خود را آغاز کرد. مشکل این فدراسیون، این است که هنوز فعالیت‌های اداری آن در اتاقی در فدراسیون قایقرانی متمرکز است، آن هم در شرایطی که گفته می‌شود قرار است مقر فدراسیون بادبانی در جزیره کیش باشد.

این فدراسیون هنوز با مشکلاتی در حوزه زیرساختی مواجه است و همین مسئله می‌تواند یکی از دلایلی باشد که برگزاری انتخابات را با تأخیر مواجه کند.

* تکرار یک مشکل، این بار در فدراسیون دریایی و ساحلی

در سه‌گانه‌ی تاسیس فدراسیون توسط وزارت ورزش، فدراسیون دریایی و ساحلی نیز ایجاد شد و رضا شجیع مسئولیت سرپرستی را بر عهده گرفت. از همان ابتدا انتقاداتی به عملکرد این فدراسیون و موازی‌کاری با سایر فدراسیون‌ها ایجاد شد و البته هنوز هم شرایط به طور دقیق مشخص نیست. با توجه به شرایطی که در فدراسیون دریایی و ساحلی وجود دارد، به نظر می‌رسد این نهاد نیز وضعیتی همچون فدراسیون ورزش‌های بادبانی دارد و انتخاباتش به این زودی برگزار نخواهد شد.

* فدراسیون سه‌گانه، بلاتکلیفِ کامل

دوره چهار ساله ریاست مهدی گودرزی در فدراسیون ورزش سه‌گانه روز 22 اسفند 1401 به پایان رسید. با این وجود و با گذشت بیش از یک ماه از آن روز، هنوز هیچ خبری از تعیین و تکلیف این فدراسیون و انتخاب سرپرست برای آن نیست.

هنوز اساسنامه فدراسیون به تصویب اعضای مجمع نرسیده و همین مسئله، سنگ بزرگی بر سر راه برگزاری انتخابات است. گودرزی در این باره گفته است: «با توجه عدم تصویب اساسنامه در مجمع، هیچ کاری درخصوص برگزاری انتخابات اعم از انتخابات کمیسیون‌ها، ثبت‌نام و ... انجام نشده و فکر می‌کنم بین 4 تا 6 ماه زمان برای این کار لازم باشد».

* فدراسیون بولینگ، در انتظار تاریخ انتخابات

بولینگ و بیلیارد هم یکی دیگر از فدراسیون‌هایی است که با سرپرست اداره می‌شود، با این تفاوت که شرایط بهتری نسبت به سایرین در موضوع شرایط برگزاری انتخابات دارد. دوره ریاست هاشم اسکندری روز 30 مهر 1401 به پایان رسید و او به صورت چراغ خاموش به عنوان سرپرست معرفی شد. از آن زمان تاکنون برخی اقدامات از جمله ثبت‌نام نامزدها و برگزاری انتخابات کمیسیون‌ها به انجام رسید و فقط این مسئله مانده که تأیید صلاحیت نهایی نامزدها مشخص و تاریخ برگزاری انتخابات نیز نهایی شود.

* تعداد فدراسیون‌های با سرپرست بیشتر است

فدراسیون‌هایی که نام‌شان در بالا برده شد، تنها فدراسیون‌هایی نیستند که با سرپرست اداره می‌شوند. بوکس، سوارکاری، ورزش کارگری به همراه ورزش روستایی و بازی‌های بومی و محلی، فدراسیون‌های دیگری هستند که هم اکنون سرپرست دارند و باید برای آنها نیز اقدام لازم برای برگزاری انتخابات و معرفی رئیس جدید صورت بگیرد.

* وزارت ورزش کجای بازی انتخابات فدراسیون‌هاست؟

متولی اصلی برگزاری انتخابات فدراسیون‌ها، وزارت ورزش و جوانان است. سؤال بزرگ این است؛ مسئولان وزارت ورزش که مدعی برگزاری صحیح و به موقع انتخابات هستند، چرا تا این حد در موضوع فدراسیون‌های با سرپرست اهمال کرده‌اند؟ چرا با وجود آنکه زمان حضور سرپرست در این فدراسیون‌ها مشخص بوده، در بیشتر آنها اقدام خاصی درخصوص انتخابات انجام نشده است؟ چرا هنوز تکلیف اساسنامه برخی فدراسیون‌ها مشخص نیست و حتی با وجود پایان دوره چهار ساله ریاست، هنوز سرپرست منصوب نشده است؟

به همه این سؤالات باید این مورد را نیز اضافه کرد که سه فدراسیون جدید‌التأسیس که با وعده وعیدهای فراوان تشکیل شدند، هنوز نه بودجه مشخصی دارند، نه کار خاصی کرده‌اند و نه وظایف‌شان مشخص است. برای مثال فدراسیون دریایی و ساحلی هنوز نمی‌داند که آیا رشته‌هایی همچون فوتبال ساحلی، والیبال ساحلی و هندبال ساحلی به عنوان رشته‌هایی موفق در فدراسیون‌های مربوطه را می‌تواند در اختیار بگیرد یا خیر.

نکته پایانی مربوط به فدراسیون‌هایی است که دوره ریاست آنها در سال 1402 به پایان می‌رسد. با توجه به در پیش بودن بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی و رویدادهای انتخابی المپیک و پارالمپیک 2024 پاریس، به نظر می‌رسد که باید کار معرفی روسای جدید و برگزاری انتخابات هرچه سریع‌تر انجام شود، زیرا تعلل در این بخش می‌تواند به آن فدراسیون‌ها ضربه‌های غیر قابل جبرانی بزند. در واقع این همان وظیفه‌ای است که وزارت ورزش و جوانان برعهده دارد و باید در سر بزنگاه، با دقت فراوان این وظیفه را انجام دهد تا مشکلی به وجود نیاید.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: وزارت ورزش و جوانان ورزش فدراسیون دریایی و ساحلی وزارت ورزش و جوانان سرپرست اداره فدراسیون ورزش برگزاری انتخابات فدراسیون هایی فدراسیون ها انجام نشده رشته هایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۴۲۸۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • همچنان دنبال ارتقای سطح پزشکی در ورزش هستیم
  • باز شدن پای حراست وزارت ورزش به مسابقه پرحاشیه بدنسازی
  • کریمی سرپرست دبیرکلی فدراسیون ورزش‌های دانشگاهی شد
  • کریمی سرپرست دبیر کلی فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی شد
  • ساعی: اقدام وزارت ورزش بی سابقه بود
  • چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟
  • برای برگزاری انتخابات منتظر تایید وزارت ورزش هستیم
  • گزارش وزیر ورزش از اقدامات و افتخارآفرینی ورزش کشور به رئیس جمهور
  • رئیسی: وعده مدیریت ورزشی با مدیر ورزشی را عملی کردیم
  • پریچهره: منتظر اعلام وزارت برای تایید تاریخ انتخابات هستیم/ ١٠ نفر برای ریاست نام نویسی کرده‌اند